เพลงฉ่อย

สดุดีครูกลอนสุนทรภู่

 

รัตนกวีสี่แผ่นดินถิ่นสยาม
คงใคร่ครวญคิดถามคนรุ่นหลัง
เขียนกลอนยากเข็ญใจนักกระมัง
ต้องมานั่งร้องอ้อนวอนขอใคร

ดีไม่ดีเขียนไปให้ฝึกฝน
มัวแต่อ้อนวอนคนเสียนิสัย
เสน่ห์ถ้อยวรรณนาภาษาไทย
อยู่ที่ใจรับรสบทลบอง

คำสุนทรกลอนครูท่านภู่เขียน
จากใจเจียรหนึ่งนี้ไม่มีสอง
ลอกคนอื่นส่งๆไปในทำนอง
ค่าร้อยกรองด้อยนักจักโรยรา

งานตัวเองพึ่งตัวเองอย่าเกรงกลัว
ถึงดีชั่วแก้ไขให้คุณค่า
จักภูมิใจในตนผลวิชา
สุนทรภู่ยิ้มร่ามาให้คุณ